Bir çocuğa bağımsız olarak oturmasını öğretmek

Ailede bir çocuğun görünüşü her zaman büyük bir sevinç değil, aynı zamanda büyük bir sorumluluktur. Şimdi gelişiminin aşamalarını yakından izlemeniz ve bebeğin bu aşamalardan geçmesi için tüm çabalarında yardımcı olmanız gerekir. Burada sadece kendi duygularınızı, akrabalarınızın tavsiyelerini ve özel yararları değil, aynı zamanda çocuk doktorunuzun görüşlerini de dinlemeniz gerekir. Size tüm nüansları güvenilir bir şekilde anlatacak ve çocuğunuz bu nüanslardan biraz saparsa size güvence verecek olan bu kişidir.

Er ya da geç, her ebeveyn bir çocuğa başlamanın en iyi olduğu ve eylemlerinizin bebeğe zarar vermemesi için bu kuralın nasıl yapılacağı sorusunu gündeme getirir. Sonuçta, küçük çocuklarda kemikler ve kaslar hiç güçlü değildir ve kolayca yaralanmaz.

Optimal yaş

İlk ve en mantıklı soru, çocuğun zaten oturması gereken yaşla ilgilidir. Bu, kemiklerin ve kasların bebeğin kilosunu destekleyecek ve aşırı yüklenmeyecek kadar güçlendiği anlamına gelir. Burada karın basınının ve göğsün kaslarından ve sırtın kemiklerini güçlendirmekten bahsediyoruz - vücudu dik tutma ana işlevini yerine getiren onlar.

Altı ay boyunca, bu kaslar ve kemikler, kural olarak, düzgün bir şekilde oluşur, bu nedenle çocuk, oturarak, vücutta rahatsızlık ve ağırlık hissetmez. Bu, bebeğinizin kendi başına oturmasını öğretmeye başlamak için en iyi yaştır.

Ancak her kuralın istisnaları vardır:

1. Dört yaşından itibaren erkekleri oturmaya başlayabilirsiniz, özellikle de bu inisiyatifi alırsa: parmaklarını elleriyle tutar ve kendi başına oturmaya çalışırken bacaklarını ve vücudunu çeker veya kaldırır.
2. Kızların vücudun yapısal özellikleri nedeniyle altı aya kadar ekilmeleri tavsiye edilmez. Daha önce bir kızın oturması yetişkinlikte büyük sorunlara dönüşebilir, örneğin, doğumu olumsuz yönde etkileyebilecek uterusun bir kıvrımı.

Yapılacak hatalar

Çoğu zaman, tıp eğitimi olmayan iyi arkadaşların tavsiyelerini duyduktan sonra, ebeveynler çocuklarını bağımsız oturmaya alıştırmak için büyük hatalar yaparlar. Aşağıda, bebeğinize oturmasını öğretirken yapmanız gerekmeyen şeyler yazılmıştır.

1. Bir sürü yastıkla örtün veya yastığa yaslanarak oturun. Çocuk bağımsız olarak oturmalıdır. Yumuşak desteğin varlığı, aksine, aktif olarak çalışması ve eğitilmesi gereken kasları ve bağları gevşetir. Bebeğin destek almadan daha uzun öğrenmesine izin verin, ancak kasları ve kemikleri tam olarak güçlenecek, bu da gelecekte duruş ile ilgili sorunları önlemeye yardımcı olacaktır.
2. Bir tür destek kullanın. Çocuğunuza oturmayı öğretmek istiyorsanız genellikle bu kelimeyi unutun. Sadece yukarı çekmede ona yardımcı olabilirsiniz - karın kaslarını eğitir, ancak çocuğu asla örneğin beşik duvarının yakınında oturmaz - bu yine aktif olarak çalışması gereken kas gruplarının işlev bozukluğuna yol açacaktır.

Genellikle, yedi aylıkken, çocuk yardımınızı ve özellikle desteği kullanmadan sessizce kendi başına oturabilir. Bebek yorgunsa, sırtına veya karnına uzanır ve aktivitesine devam eder.

Önerilen Alıştırmalar

Dürüst olmak gerekirse, çocuk doktorunuz planlı muayenede yarım yıl içinde genel güçlendirme egzersizlerinin bir listesini sunmalıdır. Genellikle doktor çocuğun kendi başına oturup oturmadığını merak eder. Yanıt olarak, bebeğin kendini düz bir yüzeyden koparma girişiminde bulunmadığını duyarsa, çocuğun oturma pozisyonuna yükselmeye başlaması için hangi egzersizleri yapmanız gerektiğini kesinlikle gösterecektir.

Bir sonraki muayenede aynı soruyu duyacaksınız ve ilerleme yoksa, sinir sistemi, kaslar ve iskeletin olası patolojilerini dışlamak için bir nörolog ve ortopediste ek muayene için gönderileceksiniz.

Herhangi bir hastalık bulunmazsa, egzersizlere daha fazla dikkat etmeniz şiddetle tavsiye edilir, bir masaj ve fizyoterapi egzersizleri kursu yapmanız faydalı olabilir. Bütün bunlar bebeğin kaslarını ve kemiklerini güçlendirir.

Bir çocuğun günlük antrenmanı için bazı egzersizler:

1. Bebeğin ellerini tutarak "sırt üstü yatarken" pozisyonundan yükselmesine yardım edersiniz. Bunu yapmak çok naziktir, bebeğin kırılganlığını hatırlar. Çocuğun çok fazla yorulmaması için 3-4 kez başlayabilirsiniz. Zamanla, yaklaşımların sayısı arttırılabilir.
2. Çocuğunuza elinizin parmaklarını verin. Onları tutmalı ve kendini kaldırmalı. Başlamak için, çocuğa iki elinizi vermek güzel olacaktır, ancak zamanla, bebeğin bacaklarını dizlerinin altında tutarak sadece bir tane sunun. ÖNEMLİ: Çocuğu doğrudan kendinize çekmeyin, ellerinizi sabit bir pozisyonda bırakın, ona vücudunu kendisi kaldırma fırsatı verdiğinizden emin olun.
3. Bebeğinize uzayda dengelemeyi öğretin. Bunu yapmak için, hiçbir şeye dayanma olasılığı olmadan düz bir yüzeye yerleştirin. Bu pozisyonda, bir eliyle bacaklarını sabitlersiniz ve diğer eliyle avucunu tutarsınız. Vücudunu bir daire içinde yavaşça yönlendirin, bebeğin çevresindeki boş alanı hissetmesine izin verin. Bu egzersizde, güvenlik için yumuşak yaylı minderlerin etrafına yerleştirilmesine izin verilir.
4. Bir oyun parkı satın alacaksanız, büyük hücrelere sahip olanı alın. İçine yerleştirilen bir çocuk, aynı hücrelere yapışarak kendilerini yukarı çekmek için iyi bir fırsata sahip olacaktır.

Genel güçlendirme egzersizleri

Sadece aktif sınıflar bebeğinizin bağımsız oturuşunun erken öğrenilmesine katkıda bulunmaz. Bebeğin kaslarını ve kemiklerini kelimenin tüm duyularında güçlendirmenin gerekli olduğunu hatırlamak gerekir.

1. Çocuğunuzun mideden arka ve arkaya dönmesine yardımcı olun. Süreçte, bebeğinizin en sevdiği oyuncakları onunla ilgilenmek için kullanabilirsiniz: çıngırak için ulaşacak ve buna göre aktif olarak hareket edecektir.
2. Bebeği kucağınıza koyun ve ellerinizin önünde tutunmasını sağlayın. Çocuğun size güvenmesine izin vermeyin (en azından yorulana kadar), dengelemeyi öğrenmesine izin verin. Çocuğu sakin tutmak ve kaprisli olmamak için, “Yumrularla, çarpmalarla” gibi oyuncaklar veya tekerlemelerle dikkatinizi dağıtabilirsiniz.

Bebek neden oturmak istemiyor

Bebeğin arzusunun yetişkin beklentilerinin ötesinde olduğunu belirtmek gerekir. Çocuk büyüdükçe, motor aktivitesi de büyür ve bunun bir sonucu olarak, kendisi oturmaya başlar. Kural olarak, dünya ve bağımsızlık bilgisi için doğuştan gelen bir özlem, ebeveyn yardımını dışlar: meraklı ve zaten aktif bir bebek oturmayı öğrenir. Ancak altı ila yedi aylıkken çocuk gerekli coşku göstermezse ve doktorun talimatlarını takip etmek olumlu bir sonuç getirmezse, bebekle kapsamlı bir muayeneden geçmeyi düşünmelisiniz.

Muayenenin size gösterebileceği olası teşhisler:

• gizli (muhtemelen doğum öncesi veya doğum) yaralanmalar;
• iskelet anormallikleri;
• kas distrofisi;
• raşitizm;
• alt ekstremitelerin hipertonisitesi;
• Kilolu.

Bunu bir doktordan duyduğunuzda panik yapmayın. Bütün bunlar modern teknolojilerin koşullarında tedavi ediliyor, buna karşı savaşmak mümkün.

Muayene böyle bir şey göstermediyse, sakinleşmeli ve çocuğunuzu genel kabul görmüş kavramlara ayarlamamalısınız. Belki de oturmayı öğreneceğinden daha hızlı sürünmeyi öğrenecektir. Gerçekten de, her kuralda istisnalar vardır. Bu durumda, olayları zorlamayın, zarar verebilirsiniz: sadece yardım, dikkat ve bakım!

Dikkatli ol!

Güvenliği asla unutma: böyle bir durumda bile. Elinizde kırılgan bir bebek var, dikkatsiz herhangi bir hareket ona ciddi şekilde zarar verebilir.

1. Eğer buna hazır değilse ve sırtını ve bacaklarını düz bir yüzeyden yırtmaya kalkışmazsa, bir çocuğu dikmeye başlayamazsınız.
2. Başlık, yastıklar veya yumuşak yastıklar olsun, sadece bunun için yapılmış olan ek destek kullanamazsınız. Çocuk uzayda gezebilmeli ve dengeleyebilmelidir, kasları aktif olarak çalışmalıdır! Aksi takdirde, bu duruşla ilgili sorunlara neden olacaktır.
3. Hipertansiyon teşhisi konduysa, tedavi ettiğinizden emin olun! Böyle bir hastalığı olan bir çocuk doğru oturmaz: omurga yanlış bükülürken kalçalara ve topuklara dayanır. Bu aynı zamanda sırt sorunlarına da yol açacaktır.
4. Çocuk ağlıyorsa, ayakta dururken oturmaya çalışmayın. Bu daha zor, yıl boyunca onunla başa çıkacak. Bu olmazsa, bebeği doktora götürün.
5. Nasıl oturacağını bilmeyen bir çocuk, “sırt” pozisyonuna yaslanan sert sırtlı bir bebek arabasına sarılabilir. Yürüyüş bir saatten fazla sürmemelidir. Ayrıca, böyle bir çocuk bir kanguru içine konabilir, ancak yine bir saatten fazla olamaz.

Doğru ve akıllıca yaklaşılırsa, tüm bunlar nispeten kolaydır. Çocuğunuzdan yapabileceğinden daha fazlasını talep etmeyin - zarar vermeyin. Bir kural haline getirin: işleri acele etmeyin, ancak onları yavaşça daha fazla gelişmeye doğru itin. Sadece bu şekilde bebeğiniz doğuştan ortaya konan kendi programına göre doğru bir şekilde gelişecektir.

Video: Bir çocuğa oturmayı öğretme