Evde sardunyalar nasıl bakım yapılır

Kapalı sardunya iki tiptir: ampelous ve kompakt çalı. Kıvırcık ve bodur çeşitleri sıradan saksılarda pencere eşikleri üzerinde yetiştirilir. Yerli bitkiler büyük ve parlak çiçekler, dikdörtgen meyveler ve böcek zararlılarını iten hoş bir aromaya sahiptir. En popüler türler bölgesel sardunyadır, ancak bahçıvanlar hem kokulu hem de kraliyet çeşitlerini yetiştirir. Çiçek, iddiasız bitkiler grubuna aittir, ancak bile uygun bakıma ihtiyacı vardır.

Ultraviyole ışık

Pelargonium ve vinç olarak da adlandırılan süs sardunya çalıları, kışın güney pencere eşiklerinde yaşar. Ultraviyole ışığından yoksun bir bitki gerilir ve yaprakları ve çiçek salkımları küçük ve soluklaşır. İlkbaharda, kapalı çiçek güneydoğu penceresine taşınır. İşte sonbaharın sonlarına kadar.

Yaz aylarında, sardunya doğrudan güneş ışığında güneşlenir. Pelargonium yanıklardan korkmaz, ultraviyole ışığı aktif olarak emer ve enerjiye dönüştürür. Sardunya gölgeye konulması tavsiye edilmez, aksi takdirde çalı halsiz ve zayıf hale gelir, mantar ve böceklere karşı koyamaz. Ana şey, tencerenin günlük olarak döndürülmesi, böylece ışığın vincin her tarafına düşmesidir.

Pelargonium sadece öğle yaz güneşini sevmez. Yaprak ve yapraklardan gelen sıvı, dağınık ultraviyole radyasyonun etkisi altında buharlaşır, yüzeyde yanıklar kalır. Öğlen 12 ila 2-15 arası, sardunyalar tenceresi pencere pervazından çıkarılır ve sessiz güneş ışığının çalıya düşmesi için pencerenin yanında bir rafa veya standa yerleştirilir.

Kışın, pelargonium fitolamplarla desteklenmelidir. Bahçe mağazalarında ve mağazalarda satılan özel ekipman, doğal UV ışığının eksikliğini telafi eder. Lambalar, gün ışığı saatlerinin süresini arttırır ve sardunyalara fotosentez için gerekli yapay güneş ışığı sağlar. Ultraviyole ışığı olmayan pelargonium yaprakları solgunlaşır ve düşer ve yenileri küçük ve göze çarpmaz hale gelir.

sulama

Süs çalı kuraklığa toleranslı bitkileri ifade eder. Sürekli sular altında kalan kök sisteminde bir mantar ortaya çıkar. Küf, çiçeğin çürümesine neden olarak ölümüne yol açar. Su eksikliği ile, saplar ve yapraklar soluk yeşil bir renk alır ve çiçek salkımları küçük ve deforme olur.

Kışın, bir sardunya tenceresindeki substrat ayda üç kez nemlendirilir. İlkbaharda, sulama sıklığı 2–2,5 kat artar. Yaz aylarında, üst toprak kuruduktan sonra su eklenir. Sıcak aylarda, çiçek 2-3 günde bir sulanır.

Pelargonyumun kök sistemi, ağır metallerin safsızlıklarına olumsuz tepki verir. Zararlı katkı maddeleri substratın kalitesini düşürür ve sardunyaların metabolizmasını yavaşlatır. Toprak eriyik veya damıtılmış su ile nemlendirilir. Musluktaki sıvı en az 3-4 gün süreyle korunur. Sadece en üst düzeyde zararlı katkıların bulunduğu üst tabaka boşaltılır. Yaz ve sonbaharda yağmur suyu toplanır.

Sardunya bir sprey şişesinden püskürtülmemelidir. Düşük nemi ve kuru havayı tolere eder, ancak yapraklarda ve gövdede kalan su damlacıkları nedeniyle hastalanabilir. Oda sıcaklığına ısıtılan su doğrudan kök üzerine dökülür. Plastik şişeler veya ince burunlu özel sulama kutuları kullanın.

Sulama şu durumlarda 2-3 kat azaltılır:

• yapraklar uyuşuk hale geldi;
• çalı üzerinde beyaz veya gri bir kaplama belirdi;
• substrat hoş olmayan bir koku giderici koku yayar;
• sardunya gövdesi kararır;
• yaprakları veya kökleri çürür.

Küf bulaşmış bir çiçek, kuru bir substrat ile yeni bir saksıya sadece acil nakil kaydeder.

Pelargonium yaprakları nemli bir bezle yıkanmamalı veya silinmemelidir. Toz kuru süngerlerle temizlenir. Süs çalıları için tasarlanan tencerede drenaj delikleri olmalıdır. Sardunya kökü sistemi, bir çiçeğin normal gelişim için ihtiyaç duyduğu kadar su biriktirir. Paletlere fazla drenaj. Kalan nem dökülür. Durgun suda kalıp aktif olarak çoğalır.

Sıcaklık ve besleme

+12 ve altındaki sardunya yaprakları atar. Çıplak çalılar savunmasız ve zayıftır, sıfırın altındaki sıcaklıklarda ölürler. Kışın, sardunya + 13-15'te bulunur. Bitki kış uykusuna yatar ve geri yüklenir. İlkbahar ve yaz aylarında, sardunya içeren tencerenin bulunduğu odada sıcaklık +18 ila + 24-25 arasında tutulur. Bitkinin yanına yerleştirilmiş soğuk su veya buz parçaları olan bir kap, dereceleri düşürmeye yardımcı olur. Sıvı yavaş yavaş buharlaşarak hava nemini arttırır ve süs çalılarının kök sistemini kurumasını önler.

Kışın üst pansuman 1.5-2 ayda bir yapılır. Kış uykusundaki bir çiçeğin yeniden şarj edilmesi gerekmez. Sardunyayı zayıflatan bitki örtüsüne büyük miktarda mineral gübreler başlar. Üst pansuman sıklığı erken ilkbahardan haftada 1 kez artar. Mikro ve makro elementler içeren alt tabakaya makyajlar eklenir:

• azot;
• çinko;
• potasyum;
• bor;
• manganez;
• fosfor;
• kalsiyum;
• demir;
• bakır.

Mineral gübreler yemyeşil çiçeklenme sağlar ve kök sisteminin büyümesini teşvik eder. Karmaşık ikmal kullanın, örneğin, "Merry Flower Girl". Evde, preparatlar eşit oranlarda karıştırılmış azot, potasyum ve fosfordan yapılır. Ancak ev yapımı seçenekler, bitkiye gerekli tüm bileşenleri vermez.

Organik gübreler kontrendikedir. İçecekler 1 ila 4 oranında su ile seyreltilir. Çok konsantre ürünler çiçeğin kök sistemini yakar. Gübreler, ağır sulamadan sonra daha iyi emilecek şekilde uygulanır. Uyarıcılar ısı sırasında kullanılmaz. Yüksek sıcaklıklar mineral şarjı ile birlikte pelargonium için stres oluşturur.

Transplantasyondan 3–3,5 ay sonra yeni toprağa yemleme eklenir. Dekoratif çalı sabahları döllenir, böylece bir günde yararlı bileşenleri emebilir.

Şekillendirme ve kırpma

Kasım sonunda, son yaprağı bırakan sardunya kışa hazırlanır. Burcun üst kısmı, alt yapraklara hava erişimi sağlamak ve bitkiyi mantardan korumak için çıkarılır. Sonbaharın sonlarında, birbirine karışan ve sardunyaların gelişimini yavaşlatan kesişen dallar da kesilir. Kapalı çiçek hastalıklı, kuru ve çürüyen kısımlardan temizlenir.

Ölü bölgelerin ve üst kısımların çıkarılması keskin bir budayıcı veya bıçakla gerçekleştirilir. Kesmeden önce bıçak antiseptikler veya saf alkol ile silinir. Tencerenin yanına bir kase ezilmiş aktif karbon yerleştirilir. Sorbent dilim yerlerine serpilir, böylece mikroplar ve mantar bitkinin açık yaralarına girmez. Dezenfektan tozu da kömürden hazırlanır.

Çürüyen veya enfekte olmuş alandan 5 cm uzaklaşır Hastalıklı alan sağlıklı bir dal parçası ile birlikte çıkarılır. Temiz parmaklar ile yeşil sürgünler çimdik. Prosedür, genç bir dalda 4 yaprak düğümü oluştuğunda gerçekleştirilir. 12 hafta sonra, çiçek sapları onlardan oluşur.

Dışarıya yönlendirilen dallar da kesilir. Sürgünlerin üst kısmı keskin makasla çıkarılır, sadece tomurcuklu yapraklı nodüller kalır. Prosedür, sardunyaların dallarının çalı içinde büyümesine izin vermez. Çok fazla sürgün varsa, alt tabakayı ve kök sistemini güneşten kaplayacak ve küfün büyümesi için uygun koşullar yaratacaktır.

Pelargonium oluşumu için planlanan budama sonbaharda gerçekleştirilir. Bitkinin çok uzun veya deforme olmuş kısımları ilkbaharda çıkarılabilir. Yaz ve kış aylarında, sardunyaya zarar vermemek için prosedürden uzak dururlar.İstisna, mantar veya çürümeden etkilenen dallar ve sürgünlerdir. Enfeksiyonun yayılmasını önlemek için hemen çıkarılırlar.

Kış sardunya depolama

Sardunyaları kesilmiş saksılar düşük nemli sıcak bir odada temizlenir. Burçları zararlılardan, mantarlardan ve taslaklardan koruyun. Oda periyodik olarak havalandırılmaktadır. Tesis, restorasyon ve normal gelişim için temiz havaya ihtiyaç duyar. Toprağı gevşetin ve içinde ne kadar su olduğunu kontrol edin. Alt tabaka hafif nemli olmalı, ancak ıslak olmamalıdır, aksi takdirde kök sistemi çürümeye başlayacaktır.

Kapalı sardunya kuru bir şekilde saklanır:

1. Tomurcuklar kuruduktan sonra, dekoratif çalı tencereden çıkarılır. Kesmeyin.
2. Birkaç sardunya birbirine bağlanır ve tavana asılır.
3. Pelargoniumun depolanması için tasarlanan odada sıcaklık +3 ila +8 arasında tutulur.
4. Nem en az% 75 olmalıdır. Çiçekler, kök sisteminin kurumaması için periyodik olarak oda sıcaklığında suya batırılır.
5. Erken ilkbaharda, süs çalılarının yarısından fazlası kesilir. Kapalı çiçek, hazırlanan substrat ile bir tencereye ekilir, sulanır ve döllenir.

Tüm kurallara tabi olarak, sardunyalar çok sayıda büyük ve parlak tomurcuklu yeni sürgünlere ve pedinküllere sahip olacaktır.

Yüzey ve tencere

Pelargonium ahşap kasalar, plastik ve seramik kaplarda hayatta kalır. Ancak saksıların parametreleri bitkinin kök sisteminin büyüklüğüne karşılık gelmelidir. Genç sardunyalar küçük saksılara ekilir ve çok yıllık yaşlı çalılar büyük kutulara ekilir. Ana şey, köklerin tüm kapasiteyi işgal etmesidir. Boş topraklarda küf sıklıkla başlar ve böcekler ürer.

Transplante edilmiş dekoratif burçlar, havanın geçmesine izin veren gevşek bir alt tabakada. Sardunyalar için toprak evde dört bileşenden hazırlanır:

• yaprak ve çim arazisi;
• turba;
• kaba kum.

Bir tencere seçerken, drenaj delikleri olan kil seçeneklerine tercih edilir. Plastik çeşitleri sübstratta su tutar, bu nedenle küf genellikle bu saksılarda görülür. Ezilmiş tuğla, genişletilmiş kil veya rendelenmiş köpük mutlaka sardunya kabının tabanına dökülür. Drenaj tabakası sıvı ve mantarın durgunluğuna karşı korur.

Sulama öncesi toprak, substratı oksijenle doyurmak ve nem seviyesini kontrol etmek için özel spatulalarla gevşetilir.

Ek öneriler

Sardunya iki durumda nakledilir:

• Tencereyi aştığında ve kök sistemi yerin altından dışarı çıktığında.
• Toprakta bol sulama nedeniyle bir mantar başladı.

Aktarma ilkbahar veya sonbaharda yapılır. Tencere, işlemden önce kaynar su ile durulanır. Adaptasyon süresi boyunca bitki sulanmaz veya döllenmez.

Yaz aylarında, pelargoniumlu tencere, ağaçların altında bahçede bırakılan balkona veya sundurmaya çıkarılır. Bir çiçek temiz havayı sever, ancak küçük bir taslaktan bile ölebilir.

Uygun bakım ile sardunya her yıl parlak çiçek salkımlarından memnun olur. Bazı pedinküller 30 tomurcuk oluşturur. Pelargonium yeni başlayanlar ve unutkan bahçıvanlar için en iyi seçeneklerden biridir, çünkü kuraklığı, doğrudan güneş ışığını ve hatta ısıyı tolere eder. Ana şey, dekoratif burcu zamanında beslemek ve kırpmak, periyodik olarak sulamak ve alt tabakayı gevşetmektir.

Video: sardunyalar için uygun bakım