Kaz Kaz - açıklama, habitat, ilginç gerçekler

Kırmızı göğüslü kazlar, belirli bir dar aralıkta habitatı olan türlere atfedilebilir. Bu konudaki bazı sorunlar hala devam etmesine rağmen, bu kuşların sayısı şu anda sabit olma eğilimindedir. Gerçek şu ki, insanlar kuşun tüy dökmeyi seçtiği yerleri aktif olarak geliştiriyorlar.

Ana hatlara göre, kuş gövdesi üzerinde parlak bir tüy olan küçük bir kaza benziyor. Ancak vücudun birçok kısmı siyahtır. Kafasında küçük beyaz kapanımları olan paslı lekeler vardır. Guatrın lokalizasyon alanında ve boynun önünde kırmızı bir renk vardır. Kazın aksine, doğa kuşa küçük bir gaga verdi.

yaygınlık

Kuş Altay Bölgesi'nde yuva yapar. Taimyr Adası'ndan uçuş rotası Lower Ob ve Yenisei Guba'dan geçmektedir. Son nokta İrtiş Nehri'nin ağzıdır. Kaz Kazının en yaygın yaşam alanı Kulunda Gölü'dür. Genellikle sonbaharın başında orada tanışabilirdi. Ayrıca habitat Pavlovsky ve Peter ve Paul bölgesidir. Bu kuş Alei Nehri boyunca farklı yerlerde bulunur. Bazen konumu, Yukarı Sokak'ta bulunan Gilev Doğa Rezervidir.

habitatı toprakları

göstergelerin sayısı

Şu anda, nüfusun sayısal bileşimi belirgin pozitif dinamiklerle işaretlenmiştir. Bugün, Altay Bölgesi'nde, bir kaz sürüsünde bireysel yalnızlarla tanışabilirsiniz. Şimdi, geçmişte bu türün 50 veya daha fazla temsilcisinin bulunduğu bir kuş "takımı" görebiliyor olsanız da, 25'ten fazla kişiyi içermeyen az sayıda grup var. Böyle bir durum, örneğin, sürünün 100 veya daha fazla kuş içerdiği Kulunda Gölü bölgesinde gözlemlenebilir.

Yaşam tarzı karakterizasyonu

Kızıl göğüslü kazın kışlama alanları, diğer birçok kuş gibi sıcak kenarlardır. Kışın kuşlar Karadeniz'e yaklaşır. Yerli penilerinde, kuş yazın ilk ayının ortasında görülür. Eylül geldiğinde, zaten kışlama yerlerine bir yolculuğa çıkıyor.

Davranışında, bu kuş diğer türlerden önemli ölçüde farklıdır. Gürültü ve karışıklık, davranışının ana işaretleridir. Uçuş hız ve aşırı karışıklık ile karakterizedir. Havadaki gürültülü davranış, kuş herhangi bir olaya eşlik eder. Uçuş koşullarında bile, bireylerin kendi aralarında oldukça yüksek bir iletişimine dikkat edilir. Uçuşun kendisini gözlemlemek ilginçtir. Sürü her zaman küçülür, sonra ayrılır.

Bu tür günlük bir yaşam tarzı ile karakterizedir. Gün boyunca kuş, bitki bileşenlerinden oluşan yiyecekleri arar. Öğleden sonra, yiyecek aramayı bırakabilir ve bir sulama yerine gidebilir. Yemek için yapraklar, rizomlar ve sürgünler kullanır. Kışın gerçekleştiği yerlerde, diyet kışlık tahıllardan oluşur.

Kuş, günlük zamanının önemli bir bölümünü suya harcıyor. Geceyi bir gölette bile geçirirler, ancak bu karada gözlemlenebilir. Bu türün temsilcileri yeterince iyi yüzebilir ve dalabilirler. Bireysel yazarlara göre, bu türün temsilcileri 40 yıla kadar yaşayabilir.

Biyolojik özellikler

Gelecekteki yuvalama kuşunun yerine yaz başında ortaya çıkar. Bu ana kadar, zaten tutulan bir çift oluşturuyorlar. Haziran ayının ikinci yarısında aktif olarak yumurtalarını bırakmaya başlarlar. Yuvalama kolonisi az sayıdadır ve en fazla 5 çift içerir. Bazen tamamen ayrı çıtalarla karşılaşabilirsiniz.

Kuş, üç yaşında tam ergenliğe ulaşır. Her nüfus her yıl yuva yapmayı uygulamaz. Toplam kompozisyonunun% 38'inden fazlası buna katılmaz. Yıl elverişsiz ise, bu rakam sadece% 4 olabilir. Normal şartlar altında dişi 7 yumurta bırakır. Onları 27 gün boyunca yumurtadan çıkaracak. Tüm bu süre boyunca erkek deniz kenarı ya da göletin kendisi üzerindedir. Yumurtalar açık yeşilimsi bir renk tonu ile kremsidir.

Temmuz ayının ikinci yarısı tüylü civcivlerin ortaya çıkmasıyla işaretlenir. Bu süre zarfında, bireyler doğum sonrası erimeye uğrarlar. Civcivler göründüğünde, yetişkin ebeveynler tarafından ıslak bir çime götürülürler. Ağustos ayının sonuna kadar orada olacaklar. Bazen birkaç kuluçka makinesinin ortak bir grupta birleştirildiği bir resmi gözlemleyebilirsiniz. Bir anaokulu ekibine benziyorlar. Her zaman, birkaç yaşlı kuş onlara göz kulak olur.

Yuva, peregrine şahin veya martı rolünde patronlarının yanındaki bir uçurumun üzerinde bulunur. Bir kuşun böyle bir mahalleyi seçmesi şans eseri değildir. Bu, yuvaların, örneğin kutup tilkileri gibi avcıların yok olmasına karşı ek koruma görevi görür. Asla av kuşlarının yanında avlanmayacaklar.

Kuş, geldikten hemen sonra yuvasını inşa etmeye başlar. Temelleri uçurumun olağan derinleşmesi olarak seçilen açık tiplerdir. Tahıl bitkilerinin kuru sapları, kuşların yuvasının dibine sürüklenir ve bol miktarda kendi tüyleriyle kaplıdır. Yuva genellikle 20 cm çapındadır ve 5-8 cm derinliğe kadar iner.

Gıda için, kuş sadece bitki besinleri kullanır. Daha önce kışlama için ana yer, Güney Hazar bölgesine ait bölge tarafından temsil ediliyordu. Şimdi, bu amaçla kuş, Karadeniz bölgesinin batısındaki göl havuzlarını kullanıyor.

Bu tür için düzenli bir üreme yeri, Uluslararası Su Kuşları Merkezi'nin bulunduğu Slimbridge'dir. Yavruların görünümü Moskova hayvanat bahçelerinden birinde görülebilir.

Güvenlik önlemleri

Bu amaçla çevre mevzuatı ile ilgili aktif eğitim çalışmaları ve kontrol faaliyetleri devam etmektedir. Türlerin tamamen yok olmasının gerçek tehdidi ile bağlantılı olarak, kırmızı boğazlı kaz Rusya'nın Kırmızı Kitabındadır. Bu tür çeşitli uluslararası kuruluşların koruması altındadır. Bu durumda, kuş tamamen yok olma tehdidi ile bağlantılı olarak ortaya çıktı. Geçen yüzyılın ikinci yarısında sayılarında keskin bir düşüş yaşandı. Geçen yüzyılın 70'lerinde neredeyse yarı yarıya düştü.

Çeşitli kuruluşların aktif çabaları sayesinde, artık tür sayısını stabilize etme eğilimi var. Bu kuşun avlanması yasaktır.