Sıçan - açıklama, yaşam alanı, yaşam tarzı

Sıçan, Muridae ailesine ait bir kemirgen. Birkaç çeşit sıçan vardır. En yaygın olanları siyah ve kahverengidir. Bu hayvanın çok güçlü bir koku ve işitme duyusu vardır. Kemirgen, karakteristik bir keskin namluya ve çenede iki keskin kesici dişe sahiptir. Hayvan uzayda çok hassas ve iyi yönlendirilmiş.

Sıçanlar arasındaki ilişki

Sıçan kolonilerinin sosyal organizasyonu karmaşık etkileşimlerden oluşur. Bu, kemirgenlerin değişime hızla adapte olmasını sağlar. Her bireyin davranışı hem fiziksel özelliklerine (cinsiyet, boyut vb.) Hem de önceki deneyimlerine bağlıdır. Bu nedenle, baskın erkek sırtında bir akrabası çevirip bacaklarını göğsüne koyarak kazanmalıdır. Ayrıca, kazanan rakibe idrar yapabilir. Bu hiyerarşik ilişkiler kurulduktan sonra, sosyal gruptaki bölgesel sorunlar ortadan kalkar.

Bu şekilde, sıçanlar arasında yiyecek veya yuvaya öncelik veren sosyal ilişkiler kurulur. İlk etapta faydalardan yararlananlar, kanatlarda bekleyenler ve son olarak, koloninin geri kalanı tarafından reddedilenler var - topluluktan ayrı yaşamak zorundalar. Ancak sıçan topluluklarının sosyal organizasyonu, basit ve sarsılmaz bir hakimiyet ölçeğiyle ilişkilendirilemez. Aslında, bir sıçanın durumu sabit değildir, ancak sosyal ortamına bağlıdır.

iletişim

Sıçanlar sosyal hayvanlar olduğundan, sosyal bağları sürdürmeleri ve birbirleriyle bilgi alışverişinde bulunmaları gerekir. Farklı şekillerde iletişim kurabilirler, örneğin:

1. Sesli iletişim. Kemirgenler iki seviyede ses çıkarır: ses ve ultrason. İnsan tarafından algılanan seslendirme, hayvan tarafından duyulan seslerin küçük bir parçasıdır. Sesler hoşnutsuzluğu veya protestoyu göstermek için çok etkileyici olabilir. Ayrıca, kemirgenler kavgalar sırasında ses çıkarır. İnsan kulağı tarafından duyulmayan ultrason, tehlike sinyalleri veya toplum için bir tehlike uyarmak için tasarlanmıştır.
2. Koku duygusu. Diğer sosyal hayvanlar gibi, sıçanlar da birçok koku mesajını iletmek için kokuları kullanırlar. Özellikle, idrar feromonları bilginin koloni boyunca iletilmesine izin verir. Ergenlik döneminde erkekler yollarına küçük damla idrar bırakırlar. Dişiler daha sonra arkadaşlarının kokusunu alabilirler. Bilgi aktarmanın başka bir yöntemi, özel kokulu bezlerden salgılar kullanılarak gerçekleştirilir. Kemirgenler bu salgıları çevrelerindeki nesnelere sürerler.
3. Koklama. Kokularla kemirgenler sosyal statüyü de belirler. İki sıçan birbirine yaklaştığında, aralarında bir tür iletişim kodu kurulur: biri egemenliğini daha sık koklayarak teyit eder ve diğeri boyun eğmeyi not eder, bunu daha dikkatli yapar.

En yaygın iki sıçan türü

İnsanlar için en yaygın ve en tehlikeli olan iki tür faredir - kahverengi ve siyah. Her ikisi de farelerden daha büyüktür, ancak nadiren 500 gramdan daha ağırdır. Siyah sıçan biraz daha az kahverengi ve daha az yaygındır. Her iki tür de Asya'dan geliyor ve farklı zamanlarda Avrupa'ya geliyor, özellikle de Orta Doğu'nun sonunda kahverengi sıçanlar Avrupa'ya geldi. Ayrıca bir zamanlar diğer kıtalara taşınmayı başardılar - yerleşimcilerin gemilerinde Amerika ve Avustralya'ya. Bu nedenle, bazen "Eski Dünyanın sıçanları" olarak adlandırılırlar.

Türüne bağlı olarak, binaların üst katlarında, bodrumlarda ve kanalizasyonlarda yaşarlar.Sıçan çok üretken bir hayvandır ve yırtıcıların yokluğunda genellikle kemirgenlerin hızlı bir şekilde aşırı popülasyonu meydana gelir. Depolarda veya mağazalarda mahsullere, yiyecek stoklarına zarar verebilirler. Buna ek olarak, bu hayvanlar elektrik tellerine zarar verebilir, kabloları ısırır, yangınlara neden olur, binaların yalıtımına zarar verebilir. Ayrıca, sıçanlar bazen temelde kemirebildikleri ve böylece yapıyı zayıflatabilecekleri binaların yıkımının suçluları haline gelir. Ayrıca boruları ve bu nedenle su veya gaz sızdırabilirler.

Siyah sıçan

Özellikler:

1. Sivri ağızlık üçgen şeklindedir.
2. Büyük gözler.
3. Büyük, hareketli, yarı saydam, kılsız yuvarlak kulaklar.
4. 4 parmaklı ön ayaklar.
5. 5 parmaklı arka ayaklar.
6. Arkadaki koyu gri veya gri-siyah kürk, karın kısmı daha hafiftir.
7. Kuyruk uzun, konik, koyu gri, pullu (yaklaşık 260 halka), genellikle vücuttan daha uzundur.
8. 16 diş.
9. 45 cm'ye kadar uzunluk.
10. Ağırlık 130 ila 180 gram arasındadır ve nadiren 220 grama ulaşır.

üreme
Siyah sıçanlar 2 ila 5 aylık bir sürede ergenliğe ulaşır. Hamilelik ortalama 22 gün sürer. Yavrular kör ve tüysüz doğarlar, saçları 7 gün sonra ortaya çıkar ve 12-14 gün sonra gözlerini açarlar. Yaklaşık 3-4 hafta sonra göğsün gerisinde kalırlar. Yıllık ortalama çöp sayısı 4-6, her biri ortalama 6-8 yavru getiriyor. Ortalama olarak, yaşam beklentileri 9-12 aydır.

Görme güçlüğü oldukça zayıftır, pratik olarak kördürler, ancak işitme, koku, dokunma ve tatları oldukça gelişmiştir. Siyah fareler iyi koşucular, mükemmel dağcılar ve binicilerdir ve hayat onları zorlarsa, iyi yüzücülerdir.

Yaşam alanı, yaşam tarzı ve beslenme

Tarlalarda siyah fareler bulunur ve özellikle yüksek binalara yuva yapmayı severler. Kahverengi sıçan kiler ve bodrumları tercih ederse, bu tür tesislerdeki siyah olan rahatsız olur. Bunlar çok titiz hayvanlar; tavan aralarına, özellikle yüksek binalara yerleşmeyi seviyorlar. Çok nadiren, mahzenlerde veya kanalizasyonlarda yuvalama görülebilirler. Açık havada, örneğin ağaçların üzerinde yer seviyesinin üzerinde yaşamayı tercih ederler, ancak bazen yuvalarda veya binaların çevresindeki bitki örtüsünde bulunabilirler. Kemirgenler gece. Sosyal hayvanlardır ve elliden fazla kişiyi sayabilen gruplar halinde yaşarlar.

Siyah sıçanlar bitki kökenli ürünleri tercih eder: meyveler, sebzeler, tahıllar, tohumlar, kök bitkileri ve hayvan yemi. Siyah sıçanlar genellikle barınakları ile yiyecek ve / veya su kaynakları arasında aynı yolu veya yolu izlerler.

Kahverengi sıçan

Kahverengi, insanlar için tehlike arz eden başka bir sıçan türüdür. Birçoğu bu türün Norveç'ten geldiğine inanıyor, ama aslında değil. Kemirgen Asya, Çin ve Japonya'dan geldi. On sekizinci yüzyılda Avrupa'ya geldi ve yavaş yavaş “kuzeni siyah erkek kardeşi” dışarı çıktı. Bu türün insanlarla normal teması yoktur - bir yandan ekinlere ve diğer ekinlere zarar verirken, diğer yandan bu hayvanlar tehlikeli hastalıkların taşıyıcılarıdır.

Siyah bir sıçanın çok benzer bir yaşam tarzı olan kahverengi bir kemirgenin yaşam şekli, her iki türün de suyun olduğu bir yere yakın kolonilerde yaşamayı tercih etmesidir, ancak siyah bir meslektaşın aksine, kahverengi kemirgenler çok zayıf dağcılardır, bu yüzden tavan aralarında yuva yapmazlar . Bu hayvanlar, yeraltı odalarına veya alt katlara ve boru hattı ağlarına yerleşmeyi tercih ederler.

Birçok bakımdan, kahverengi sıçanlar siyah kemirgenlere benzer, bu nedenle sadece ayırt edici özelliklere dikkat çekmeye değer.

özellik

1. Hayvan oldukça büyük ve mürit ailesine ait.
2. Kemirgen oldukça uzun bir gövdeye sahiptir - yaklaşık 25 cm, aynı boyutta kuyruk.
3. Bir yetişkin yaklaşık 350 g ağırlığındadır, bu nedenle bu tür, siyah bir sıçandan daha büyük ve daha ağırdır.

Yaşam alanı, yaşam tarzı ve beslenme
Bu tür omnivordur. Kemirgenler insanların yakınındaki hayata çok iyi adapte olurlar ve evde buldukları yiyecekleri yerler. Kemirgen gece hayatına yol açar. Varlığını sadece sabah erken veya alacakaranlıkta fark edebilirsiniz. Kanalizasyon veya depolama alanlarında yiyecek arıyor. Delikler kazıyor ve insanların ikamet yerlerine yakın yaşıyor. Diyeti esas olarak meyveler, tahıllar ve etten oluşur. Sıçanlar, kendi davranış kurallarının oluşturulduğu kolonilerde yaşarlar.

Bir kemirgen akrabaları üzerinde idrar yapabilir. Bu bir egemenlik gösterisi ve sosyal hiyerarşideki yerinizi belirlemenin bir yoludur. Baskın bireylerin birbirlerine karşı idrar yaptıkları durumlar vardır - bu, haklarda eşit olduklarını ve böyle bir jestle birbirlerini kabul ettiklerini gösterir.

Kahverengi sıçan oldukça agresif bir davranışa sahiptir. Bu hayvan onu rahatsız edecek kişiye saldırabilir. Kemirgenler savaşta zorlu bir rakiptir: mükemmel bir koşucu, 10 saniyeden daha kısa sürede 100 metrenin üstesinden gelebilir, 2 metreye kadar atlayabilir ve yaklaşık 72 saat yüzebilir.

Sıçanlar neden tehlikelidir?

Sıçanlar, son derece tehlikeli bubonik vebanın distribütörleri olarak tarihteki yerlerini aldılar. Günümüzde enfeksiyon oldukça nadir olmakla birlikte, bazen hastalık vakaları hala gözlenmektedir. Sıçanlar ayrıca pire taşıyabilir ve tifüs, bulaşıcı sarılık, ateş, trikinoz ve salmonelloz gibi hastalıkları yayabilir. Ayrıca kemirgenler, yiyeceklerin veya pişirme araçlarının yüzeyini kirleterek gıda zehirlenmesine neden olabilir.

Diğer birçok kemirgen türü gibi, fareler de kendilerini tehdit altında hissediyorlarsa agresif olabilirler. Kendini savunmak için, suçlularını ısırır ve hatta kovalayabilirler. Sıçanlar ısırmayı veya çizmeyi başarırsa hastalıklar bulaşabilir. Sıçan ısırığı yoluyla enfeksiyon belirtileri arasında kusma, baş ağrısı, ateş, kas ve eklem ağrısı bulunur. Bu nedenle, bu kemirgenle buluşurken çok dikkatli olmanız gerekir.

Video: İlginç Sıçan Gerçekleri