Sütlü sütlü - nerede büyüdüğünün açıklaması, zehirli mantar

Mlechnik soluk, Syroezhkov ailesinin, Mlechnik cinsinin bir üyesidir. Şartlı olarak yenilebilir ve sadece kış için hasat için kullanılır. Başka bir biçimde, kullanılması yasaktır. Bataklık trefoil ve halsiz bir laktarius gibi diğer isimler de literatürde bulunmaktadır.

özellik

Bu cinsle ilgili tüm özelliklerin doğasında vardır. Şapka, kıvrımlı kenarlı dışbükey bir şekle sahiptir. Olgunlaşma sürecinde açılır ve preslenir. Kenarlar dalgalı bir hal alır. Yetişkin bir mantarın kapağının çapı maksimum 8 cm'ye ulaşır, bu nedenle mantar oldukça büyük olarak kabul edilir.

Mantarın yüzeyi hafifçe pürüzsüzdür, kapağın üzerinde kurumaya karşı koruyucu bir işlev yapan mukus vardır. O bölgede geçerli olan çöp ve toz çubukları. Şapkanın içinde, bacağına biraz düşen krem ​​renkli plakalar var.

Bacak yuvarlaktır, bazı durumlarda hafif düzlük mümkündür. Ek olarak, büyüme koşullarına bağlı olarak, eşit veya eğri vardır. Büyüyen alanda, sütlü sütlerin kırılması gereken büyük miktarda yosun baskın hale gelirse, bacak bükülür.

İçeride, boş, aşağıda yavaş yavaş konik. Yükseklikte, çapın 0,5 cm içinde olmasına rağmen 8 cm'ye ulaşır.Sadece şapka değil, aynı zamanda bacağın da az miktarda mukusu vardır. Renk olarak, şapka ile aynı ton, sadece biraz sönük.

İlgili mantarlardan renk olarak farklıdır. Şapka leylak rengi veya leylak rengi olabilir. Olgunluk seviyesine ve içinde büyüdüğü bölgeye bağlıdır. Sokak sıcak ve kuraksa veya mantar güneşli bir yerde büyürse, soluklaşır ve neredeyse beyaz hale gelir. Üzerinde zayıf, zar zor görünen bir desen göründüğü zamanlar vardır.

Mantar hasar gördüğünde, oksijenle etkileşime giren ve griye dönen kostik beyaz bir meyve suyu bırakır.

Büyüme ve Hasat Yerleri

Yüksek nemli loesslerde büyümeyi tercih ederler, bu nedenle onları bataklıkların ve diğer su kütlelerinin yakınında karşılamak daha olasıdır. Ayrıca oldukça fazla miktarda yosun bulunan ormanlarda da yetişirler. Moss, mantarların sevdiği nemi koruyabilir.

Solmuş sütlü tadı

Bu mantar çeşidi, diğer mantarlardan farklı mükemmel bir tada sahiptir, ancak sadece doğru ısıl işlemle tadını çıkarabilirsiniz.

Mantar kokusuzdur ve eti ince ve kırılgandır. Tatmak için, uygun işlemden sonra ortadan kaldırılabilen acı ile donatılmıştır. En kolay ve en başarılı yol - mantar pişirmek. Ancak bundan sonra kış için onları toplamaya başlayabilirsiniz.

Yılların deneyimi, dekapajdan sonra mümkün olduğunca lezzetli hale geldiğini göstermektedir. Kullanmadan önce mantarlar suya batırılır, böylece fazla tuz onları bırakır.

İlgili mantarlar

Solmuş laktiferin ana akrabaları şunlara bağlanabilir:

Ortak değirmenci
Çapı şapka 8-15 cm arasında değişir, olgunlaşmamış bir durumda düzensiz bir şekle sahiptir, yüzeyde mukus bulunur, genç mantarların rengi mor leylak veya açık kahverengi-kahverengidir. Mantar tamamen olgunlaştığında ve yaşlanmaya başladığında, rengi pembe-kahverengi veya sarımsı leylak rengine dönüşür.

Ayrıca katmanlı. Kayıtları sarı bacağın üzerine düşüyor. Yüksekliği 5-10 cm, silindirik ve hatta şeklidir. Yaşlanmak içi boş olur.

Sıradan bir laktariusun hamuru oldukça güçlü, beyazdır. Hasar gördüğünde, kuruduktan sonra zeytin-kahverengi bir renk alan meyve suyu salgılanır. Mantarın sporları eliptiktir.

Papiller sütlü
Nispeten küçük bir mantar, şapkanın çapı 3-9 cm arasında değişir, düz şekildedir, merkezde bir tüberkül bulunur, kenarları bükülür. Şapkanın rengi gri-kahverengidir. Laktariusun soluk ve sıradan aksine, yüzeyinde mukus yoktur.

Bacağın uzunluğu 3-7 cm, çapı - 1-2 cm, silindir şeklindedir, pürüzsüz, şapka ile aynı renktedir. Plakalar dar, beyaz. Mantar küspesi kırılgandır, beyazdır ve hafif hindistancevizi tadı vardır. Spor tozu gri veya beyazdır. Mantarın mekanik hasarı ile, oksijenle etkileşen ve karanlıklaşan az miktarda beyaz meyve suyu salgılar.

Bu çeşit ormanlarda bulunabilir, kumlu toprağı tercih eder. Hasat Ağustos ayında başlar ve Eylül ayında sona erer.

Video: Lactarius soluk (Lactarius vietus)